Emniyet Genel Müdürlüğü, 2021’de intihar eden polis sayısını 44 olarak duyurdu. EMNİYET SEN Genel Lideri Faruk Sezer, “EGM yanlışsız söylemiyor. İntihar eden polis sayısı 44 değil 50. İsimler elimizde. Bu 6 kişi kim. Bir açıklama yapmak zorundasınız” dedi. Sezer, polis intiharlarının Türkiye ortalamasının 4 katı olduğunu açıkladı.
Türkiye’de polis intiharları yaşanmaya devam ediyor. Bir haftada peş peşe yaşanan 6 intihar olayından sonra kamuoyundan gelen ağır yansılara İçişleri Bakanı Süleyman Soylu şöyle yanıt verdi:
“Buradaki gaye çok nettir, Türk Polis Teşkilatı’nın konsantrasyonunu bozmak, yıpratmak, fitne oluşturmak ve onu kendi işinin odağından ayırmak” dedi.
Tepkiler üzerine Emniyet Genel Müdürlüğü de bir açıklama yapmak zorunda kaldı ve intihar olaylarında adımlar atıldığını alınan tedbirlerin sonuç verdiğini savunarak sayı da açıkladı:
“2021 yılının 9 aylık devrinde (1 Ocak-7 Ekim) 69 olan intihar sayısı, işçi sayısının artmasına karşın bu yılın tıpkı devrinde 44’e düşmüştür.”
“İNTİHAR SAYISI 44 DEĞİL 50”
EMNİYET SEN Genel Lideri ve Polisin Sesi Platformu Sözcüsü Faruk Sezer’den bu açıklamalara yanıt geldi. Sezer, SÖZCÜ’ye verdiği özel mülakatta çarpıcı açıklamalarda bulundu.
2022 yılında intihar eden teşkilat mensubu sayısı 44 değil 50 olduğunun altını çizen Faruk Sezer, “Hepsinin tek tek isimleri elimizde. Şayet Emniyet Genel Müdürlüğü bizden bir şey saklamıyorsa, ben biliyorum ki 44 sayısı yanlışsız değil. Sanki bu altı kişi kim. Hangi altı kişiyi siz saymıyorsunuz, bilmiyorsunuz. Varsa bir sebebi bunu açıklamalarını talep ediyorum.
Kamuoyuna intihar olarak yansımış fakat daha sonra diğer bir şey tespit edilmiş, EGM açıklamamış olabilir. Bu da EGM’nin kendi eksikliğidir. Beni ilgilendiren şahsen o olaya giden, o ünitede, o ilçede, o vilayette çalışan bireyler ve arkadaşlardan derlediğimiz bilgilere nazaran sayı 44’ten fazla” diye konuştu.
“KIYASLANAN ÜLKELERDE HALKIN İNTİHAR ORANI DAHA FAZLA”
Sendika Lideri Sezer, EGM açıklamasında intihar oranlarının Fransa, ABD, Portekiz üzere ülkelerle kıyaslanmasının gerçek olmadığını vurgulayarak durumu sayılarla şöyle netleştirdi:
“Fransa yüz binde 35 olan polis intiharları, Fransa toplumunda kaç? Yüz binde 44. Fransa’da polislerden daha fazla vatandaşlar intihar ediyor. Portekiz’de yüz binde 19.5 polis intihar ediyor, halkta da bu oranlara yakın. Japonya’da köprünün teli koptu diye Japon mühendis intihar etti Türkiye’de. Köprünün bir civatasını sıkmadı diye intihar eden bir toplumla bizi mi kıyaslıyorsun. Japonya’da intihar oranı polis intihar oranından daha yüksek.”
EMNİYET SEN Genel Lideri ve Polisin Sesi Platformu Sözcüsü Faruk Sezer
“TÜRKİYE’DE POLİSLER ORTALAMANIN 4 KATI SAYIDA İNTİHAR EDİYOR”
Sezer şöyle devam etti:
“Sayın Genel Müdürlük, Türkiye’de polislerin intihar oranı yüz binde 15,17 demişsiniz, bu şu an 20’lerde de… Pekala Türkiye’de intihar oranı kaç yüz binde 4. lakin Türkiye’deki intihar oranının 4 katı polis intiharı oluyor. İşte bunu bu türlü karşılaştıracaksınız Sayın Emniyet Genel Müdürlüğü. 4 katıysa burada bir sorun vardır Sayın Genel Müdürlük. Yıllardan bu yana birebir öyküyü okuyup duruyorsunuz. Bırakın artık bunu. Kendinizi yenileyin, geliştirin.”
Faruk Sezer özetle şu tespit ve değerlendirmelerde bulundu:
Sayın Genel Müdürlük, polis intiharlarının nedenlerini şöyle sıralamış. Evlilik çatışmaları, ekonomik nedenler (kripto para, sanal bahis, sav v.s.), duygusal sebepler, psikiytr rahatsızlıkları, mesleksel gerilim faktörü… Bitti bu kadar.
EGM’YE NAZARAN HİÇ MOBBING YOK: Türkiye’de EGM datalarına nazaran, intihar eden polislerin hiç mobbing, baskı, yıldırma, tehdit, hakaret, darp üzere bahislerden ötürü illalah edip başına sıktığını söylemiyor. EGM datalarına nazaran bu türlü bir şey yok.
Sayın Genel Müdürlük, ekonomik nedenlerden daha düşük oranda olmasına karşın evlilik çatışmalarını birinci sıraya koymuş. Eşlerden bana bilgiler geliyor.
“BEN ESKİ EŞİMİ İSTİYORUM”: “Ben bu adamı sevdiğimde bu adam bu teşkilatta çalışmıyordu. Çocukluk aşkımdı. . Benim eşim gitti yerine diğer birisi geldi. Ortada ruh üzere dolanan, yüzü gülmeyen, bazen boşluğa bakan bir adam geldi. Hayat doluyduk biz. İşsizken biz gezmelere giderdik, sinemalara giderdik. Polis olduktan sonra toplumsal hayatımız kesildi. Zira vakit yok. İşten konuta konuttan işe…. Ben eski eşimi istiyorum yoksa boşanacağım.”
Ailevi sebep denilen olay bu. Ailesiyle hengame edip canına kıyan polis ne diyor, neden yapıyor bunu… Arbede neden başlıyor. Tamamına yakını meslekteki gerilimin hane içine vurmasından kaynaklanıyor. Bunu göremiyor mu Sayın Genel Müdürlük.
“İKİNCİ ŞARKA GİDENLER NEDEN BOŞANDI”: İkinci şarka giderken eşi sen tek git, ben gelmem dedi. Benim çocuklarım okul okuyor bu yaştan sonra ben gelmem dedi. Bilmiyor mu Sayın Genel Müdürlük. İkinci şarka gidip boşanan 50 yaşındaki adamları görmedin mi? Neden boşandı onlar?
Bu aile arbedesi neden çıkıyor. Otel odasında, Şırnak’ta, Cizre’de, Diyarbakır’da, Batman’da Hakkari’de yıllardan beri kaç tane 50’li yaşlarda polis, polis meskenlerinde intihar etmedi mi Sayın Genel Müdürlük.
“İSTİFA ETMEK İÇİN BİR AN ÖNCE PARA KAZANMAK İSTİYORLAR”: Öbür sebep ekonomik sebepler… Tez, kripto vs. Neden oynuyor bu beşerler. Bir an önce para kazanıp istifa etmek istiyoruz diyorlar. Bir kafe, bir büfe açacak paramız olsun diyorlar. Küçücük bahçemiz var orayı ekecek bir paramız olsun diyorlar. Borçlar, kripto bunların tamamına yakını, bir an önce param olsun, kendimi kurtaracak bir iş yapayım diyerek biraz kolay para kazanma yoluna giden ve battığı için de intiharı seçen insanlardır. O vakit da yeniden Emniyet Teşkilatı’nın çalışma sistemidir, baskısıdır, zorluğudur, mobbingdir sebep. Bunlardan kaçıp kurtulmak isteyenlerin sığındığı son limandır.
“AÇIKLANAN NEDENLERİN HEPSİ SON DAMLA”: EGM’nin açıklamasındaki 12-36 çalışma sistemine geçildiği de büyük bir palavradır. Sonuç olarak açıklanan intihar sebeplerinin aslında intiharın asıl sebebi değil, intihara giden sürecin son adımıdır. Ondan evvel aslında o ailevi sebeplerin aslında çok çalışan, istirahatsiz çalışan, müsaadesiz çalışan bu nedenle aile tertibi kuramayan o vilayet senin bu vilayet benim, o ilçe senin bu ilçe benim, o semt senin bu semt benim diyerek gezdirilen meslektaşlarımızın konutlarında huzursuzluk yaşamalarından ötürü çıkan arbedelerden sonra oluşan ailevi sebeplerdir.
PSİKOLOG GÖRÜŞMELERİ GÖSTERMELİK: Sayın Genel Müdürlük, ‘Geçen yıl 150 bin, bu yıl 92 bin psikolog görüşmesi yaptık’ diyor. Bu görüşmelerin birçok şöyle gerçekleşiyor. Ünitenin art tarafında bir oda ayarlanıyor. Polisler kümeler halinde içeri alınıyor. “Bir problemi olan var mı, yoksa şu formu doldurun” denilip gönderilyor. Sonrasında ise ne yazık ki psikologların kendi telaffuzuna olay şöyle gelişiyor. Polis, “Benim şu derdim var” diyor, psikolog “Onu yazamam” diye cevaplıyor… “Neden yazamazsın” , “Çünkü o vakit silahını almak zorunda kalırız. Senin silahsız çalıştıracaklar, o vakit da işçi eksikliği olur, amirler bana “sorun belirtme” dedi.
EGM açıklamasında bahsedilen o broşürlerin, psikologlar tarafından doldurulması istenen anketlerin göstermelik olduğunu söylüyor hem psikologlar, hem polisler.”
BİR POLİS PSİKOLOĞUNUN NOTLARI: GÜNAH KEÇİSİYİZEmniyet Teşkilatı için çalışan bir psikoloğun paylaştığı notlar çok çarpıcı:
“Emniyette psikolog olarak misyon yapıyorum. Son iki seneye kadar zarurî görüşme diye tabir edilen büsbütün askeriyenin çakması olan ancak nereden baksanız elimizde kalan bir sistem getirildi.
Adı üzerinde ‘zorunlu görüşme’. Psikologlar olarak görüşmenin zorunluluğunun olamayacağını, bu işin gönüllülük işi olduğunu, polislerin asıl sıkıntılarının çözülmedikçe görüşmelerin bir işe yaramayacağını anlattık.
Ancak bu yorumlarımız büsbütün çalışmak istemememize yoruldu.
Yıllardır rehberlik ofis amirliğine bağlı misyon yaptık. Geçmişte psikolog sayısı azdı. Her gelen amir yerini sağlamlaştırmak ismine bizi konuşturmadı, ofisin reklamını yapabilmek için gereksiz işler yaptırdı, kimileriyle iş o denli bir raddeye geldi ki hakkımda günaydın demediğim için raporlar tutuldu.
Bana mobbing uygulayan amir, ‘sen üniversite mezunu bir psikologsun, memurlarla samimi olamazsın’ diyerek insanların ortasında bas bas bağırdı.
Suçum samimi olmak değil memurlara karşı düzgün niyetli olmamdı.
Yıllarca bunu yaşadıktan sonra şu anda psikosomatik bir rahatsızlıkla yaşamak zorundayım.
Tamamen gerilim nedeniyle ortaya çıkan bir rahatsızlık.
Tüm psikolog arkadaşlarımla en çok üzüldüğümüz durum polislerin bizi problemleri görmezden gelmekle suçlaması. Biz sizin gerçek problemlerinizi biliyoruz, yıllardır her yazdığımız raporda çalışma sisteminden ek misyonlardan ve amir tavırlarından bahsediyoruz. Mobbing sürecinde bizim de maruz kaldığımız oluyor. Lakin bizim elimizden sizin sıkıntılarınızı çözebilmek ismine hiçbir şey gelmiyor. Evvelden makama bağlı çalışırken bizi toplumsal hizmetler şubesine bağladıklarından bu yana daha da sesimizi kestiler.
Memur arkadaşlar meseleleri ilettiğine bir üst makama bile bunları iletirken problemler yaşıyoruz.
Neler yaşandığını varsayım edersiniz. Zarurî görüşmelere gelince, çok fazla işçi var ve bizden 1 sene içinde hepsiyle görüşmemiz bekleniyor. Aylık haftalık hatta günlük görüşme sayılarımızın istendiğini biliyorum.
Artık görüşmelerde nitelikten çok nicelik aranır oldu.
Bir intihar olduğunda ne yaptınız diye psikoloğun soruşturma yemesi ne kadar hakikat sizce?
Memur arkadaşlardan tek bir isteğimiz var, ne düşünüyorlarsa haklılar lakin bu işin sorumlusu olan biz değiliz. Maalesef biz günah keçisiyiz.
